Dit essay beschrijft een praktijk van lokaal klimaatbeleid, waarin beleid in de vorm van een klimaatakkoord met ruim 100 partijen tot stand komt. In plaats van dat de gemeente beleid afkondigt, maken partijen dit samen. Werkt dat, hoe werkt dat en wat kunnen we ervan leren?
Wij gingen op zoek naar de kracht van de aanpak en hoe partijen die kracht hebben gevonden. De volgende vraag was daarbij leidend: Wat zijn de opbrengsten van de werkwijze rond het Rotterdams Klimaatakkoord, welke dilemma’s deden zich voor en welke lessen kan een initiërende gemeente (als Rotterdam) daaruit trekken?