Werken op de grens

De Gemeente Rotterdam ziet zich geconfronteerd met tal van complexe vraagstukken zoals woningtekort, klimaatverandering, laaggeletterdheid, armoede en criminaliteit. Veel vraagstukken zijn onderling verweven, zijn verbonden aan veel verschillende partijen met hun eigen perspectieven en belangen, en zijn onderhevig aan grillige dynamiek. Sectorale en statische aanpakken schieten dan ook tekort. Al langere tijd klinkt de roep om een ‘integrale aanpak’, waarbij verschillende (tegenstrijdige) doelen en belangen worden gecombineerd tot een gezamenlijke aanpak. Dat vraagt logischerwijs om samenwerking tussen verschillende beleidsdomeinen, met als doel om synergie te vinden, waarbij het geheel meer is dan de som der delen. Binnen de Gemeente Rotterdam is dit ‘integrerend werken’ gaan heten.

De paradoxale boodschap is dat integrerend werken weliswaar grensoverstijgend samenwerken vereist (over de grenzen van afdelingen en sectoren heen), maar dat de samenwerking tegelijkertijd baat heeft bij grenzen en daarom zorgvuldig begrensd moet worden. Bij integrerend werken ontmoeten partijen elkaar aan een ‘tussentafel’. Aan deze tafel zoeken ze naar een gezamenlijke opgave waarin tegelijkertijd hun sectorale belangen worden gediend. Om te voorkomen dat deze processen verzanden in eindeloos en chaotisch overleg zijn grenzen cruciaal. Ze geven richting aan
het proces en helpen om de spanningen te hanteren die zich ongetwijfeld voordoen.